Vanaf de uitkijktoren #78

Vorige week schreef ik over de ledenraadpleging van Deltawind op zaterdag 30 maart in het Diekhuus waar de mogelijkheden van zeewierteelt besproken zouden worden. Ik beloofde u er verslag van uit te brengen omdat veel mensen die ik op de uitkijktoren spreek vragen of Deltawind nog meer doet dan windenergie opwekken. Ik leg dan altijd uit dat Deltawind dertig jaar geleden door idealisten en maatschappelijk betrokken mensen is opgericht en begonnen is met windmolens maar zich vervolgens steeds breder is gaan oriënteren rond duurzaamheid op ons eiland. Participatie van de bevolking is en blijft een streven. Het gaat al lang niet meer alleen om het produceren van stroom uit windmolens maar ook over zonnepanelen, een zonneveld in Ouddorp en straks mogelijk een drijvend zonnepark op het bassin van de Krammersluizen, waterstof, opslagmogelijkheden, duurzaam vervoer en nog veel meer. Nu er geen nieuwe plannen voor windmolens meer op Goeree Overflakkee mogelijk zijn wordt er nog meer naar alternatieven gekeken en nu was de teelt van zeewier aan de beurt.

Na een inleiding door onze voorzitter Monique Sweep was het aan de penningmeester om aan de aanwezige leden uit te leggen dat de financiële situatie van de coöperatie het toelaat dat we met een soort “durfkapitaal” ons verdiepen in andere duurzame zaken en er in investeren terwijl het nog niet meteen duidelijk is of  ze echt winst maken. Vervolgens vertelde de kweker van zeewier in de Oosterschelde over zijn bedrijf en de mogelijkheden om uit te breiden. Een volgende spreker schetste de mogelijkheden van zeewierteelt. Bij grootschalige teelt kan men het wier oogsten en er eiwitten uit winnen op een milieuvriendelijkere productiewijze dan met bijvoorbeeld het fokken van vleeskoeien. Er kunnen allerlei stoffen die vanuit het water van onze rivieren naar zee stromen worden teruggewonnen omdat ze door zeewier worden opgenomen en ten slotte kan men het afval vergisten in een soort biocentrale waarbij methaangas ontstaat dat geschikt is voor huishoudelijk gebruik en door het bestaande gasnet kan worden vervoerd. Dat laatste is interessant voor Deltawind. Daarna was het aan de volgende spreker om een concreet plan voor een proefveld en fabriek bij Stellendam te schetsen en de rol van Deltawind daarin toe te lichten. Vervolgens was het aan de aanwezigen om in groepjes vragen te formuleren die voor de besluitvorming in de ledenvergadering beantwoord moeten zijn. Er waren heel veel vragen en slechts een deel kon meteen al beantwoord worden. Iedereen was erg enthousiast over deze manier om leden uitvoerig te informeren en te betrekken bij een besluitvorming. De sfeer en de catering maakte het helemaal tot een feest.

Terug naar de uitkijktoren: dinsdag was het eerst nog prachtig weer en spraken we toeristen die lid waren van “ Vrienden op de fiets” en richting Antwerpen wilden. Ze genoten van het uitzicht op de toren en ik mocht ze het een en ander vertellen over de sluizen en natuurlijk de windmolens. Ze waren niet erg gesteld op molens en geloofden meer in kernfusie maar waren het met mij eens dat die ontwikkeling nog veel tijd, voorlichting en overtuigingskracht gaat kosten en dat je daar niet op kunt wachten dus nu iets alternatiefs nodig hebt en dan is windenergie zo gek nog niet. Later ging het betrekken, kwamen de wolken opzetten en was er zelfs bliksem. Twee enthousiaste jongens op racefietsen kwamen schuilen in de toren en vroegen me of de molens wel een bliksemafleider hebben. Ik vermoedde van wel omdat ik me een verhaal herinnerde over dieven die uit waren op het koper van de bliksemafleiders in molens. Net als veel andere bezoekers van dit windpark missen zij een goed informatiebord over het park. Ik wees ze op de website en de mogelijkheid een appje te installeren op hun mobieltje maar ook zij willen daarnaast een informatiebord. Ik vertelde dat zo’n informatieruimte in aantocht is via een wedstrijd onder ontwerpers.

Woensdag trof ik een echtpaar uit Drenthe op de toren. Ze gingen meestal met hun camper op stap maar hadden nu van hun kinderen een midweek in Rockanje in een hotel gekregen. Ze waren geïnteresseerd in de Watersnoodramp en vanaf de toren kon ik hen rondom gebieden aanwijzen die onder water hebben gestaan. Ik wees ze de weg naar de begraafplaats in Oude Tonge. Hij had altijd bij de NAM gewerkt en was erg voor windmolens maar dat kan je in Drenthe beter niet hardop zeggen want dan wordt je bedreigd.