Vanaf de uitkijktoren #72

Wat een heerlijk weer hadden we deze week maar we moesten daardoor wel opeens weer in de tuin werken en dus kwam ik maar twee keer op de toren. Gelukkig trof ik beide keren wel andere bezoekers en konden we verhalen aanhoren en vertellen. Er was een bezoeker uit Oude Tonge die best voor windenergie was maar dan wel als hulp om ons eiland energieneutraal te maken. Hij vond het onjuist dat de bevolking van Oude- en Nieuwe Tonge tegen de Krammermolens aankijken die geen stroom leveren aan ons eiland maar aan vier bedrijven met miljardenwinsten per jaar. Om aan de wettelijke verplichting van een bepaald percentage groene stroom te komen en dat nog niet zelf maken kopen ze het maar bij Windpark Krammer inkopen. Is dat wel de bedoeling van die wettelijke verplichting? Ik kon hem daar geen antwoord op geven maar kon hem wel melden dat 25.5% van de winst van het park naar Deltawind gaat en dat die coöperatie statutair hun winst op ons mooie eiland aan duurzame projecten uitgeeft en het dus ons eiland wel ten goede komt.

De andere bezoeker had zich verdiept in waterstof als energiebron en zag een grote toekomst voor waterstof in de industrie en mogelijk ook voor schepen, vliegtuigen en vrachtauto’s maar twijfelde vanwege de kosten van een groene productie van waterstof ten behoeve van de verwarming van woonhuizen. Ik kwam met het argument dat je van de bestaande gasbuizen gebruik kan blijven maken en je dan kunt isoleren als je er aan toe bent en nu niet meteen et hoge kosten wordt opgezadeld. Dus minder kosten voor met name de laagste inkomens. Vraag blijft wat schone waterstof gaat kosten en of het ‘t kan bolwerken op de krappe markt. Niets is zeker in dit leven maar als je het niet probeert kom je er ook nooit achter. Om het project in Stad aan ’t Haringvliet van de grond te krijgen zal er een goede subsidieregeling van de overheid moeten komen want niet iedereen springt enthousiast in dit risico-project. We moeten even geduld hebben met hoe het verder gaat lopen.

Een vogelaar meldde me dat de zeearenden nu frequent rond het nest te zien zijn en ik vroeg me af of dat plotseling stilstaan van een zestal molens deze week te maken had met de zeearendcamera die op de molens zit. Het moet toch veel energie kosten om die molens zo snel stil te laten staan en na een paar minuten weer op te starten. Er kwamen twee Belgen ook een praatje maken. Ze hadden gelezen over de sternen bij de Kwade Hoek en Stellendam en waren daar heen op weg maar nu even gestopt langs de Philipsdam omdat ze hier zoveel vogels zagen. De zeearend was er deze morgen niet maar de zilverreigers, de eerste lepelaars en de wintertalingen tussen alle ganzen kon hen ook boeien.

Nu de molens klaar zijn komen er minder mensen specifiek naar de molens kijken maar tref ik wel vanwege de voorjaarsvakantie meer gezinnen die ook belangstelling hebben voor de boten die door de sluis gaan, de tonnen van de mosselkwekers en het prachtige uitzicht op dit Natura2000 gebied. Veel toeristen vragen waarom er niet meer informatieborden bij de uitkijktoren staan want er moet toch heel wat te vertellen zijn. Ik zeg dan altijd dat er aan gewerkt wordt en dat ik ze nu van alles kan vertellen over duurzaamheid, energiecoöperaties, de natuur en de werking van de zoet-zoutscheiding in de sluizen maar daar heeft niet iedereen behoefte aan.

Ik mis nog steeds de portiers bij de ingangen van het terrein van de sluizen. Ze waren altijd in voor een praatje en wat me bij blijft is dat bijna niemand op school al kiest voor het werk van portier/bewaker maar eerst een ander beroep heeft gehad voor ze aan dit werk begonnen.