Vanaf de uitkijktoren #76

Vergeleken met vorig jaar is er voor de kijkers op de uitkijktoren, die voor molens komen, nu niet veel spectaculairs te zien. Natuurlijk is het een pracht gezicht om de 34 molens statig te zien draaien en zie je in de verte in alle richtingen nog vele andere windmolens maar die grote kranen en dat hijsen van mastdelen, de kop en de wieken missen vele bezoekers wel. Ik wijs ze daarom maar naar andere zaken zoals de prachtige natuur om de molens heen en het harde werken van de GMB ploegen die het hele terrein rond de sluizen weer in de oude staat aan het herstellen zijn. De werkterreinen aan de voet van de uitkijktoren, bij de gemalen, bij molen 13 en molen 27 zijn geheel verdwenen en stralen weer rust uit. De vele hekken om plekken af te zetten, de bewakingscamera’s en het intensieve vrachtverkeer zijn verdwenen en dat geeft extra aandacht voor de natuur op dit terrein waar de ganzen volop lopen, de eerste zwaluwen al weer gesignaleerd zijn en de reeën bijna altijd wel ergens te spotten zijn.

Als ik mensen van het Krammerproject spreek gaat het vooral over de opening van het park half mei, waarvoor al een uitgebreid programma bekend is. Het wordt echt voor elk wat wils en het meest benieuwd ben ik naar die zaterdag waarbij iedereen langs de molens mag lopen en rennen. Hoe valt dat te rijmen met alle strenge regels die ik op de VCA-cursus geleerd heb? Er is vast wel goed over nagedacht en als je in het midden van de dammen blijft lopen hoef je echt geen zwemvest aan en ook geen veiligheidsbril en helm op.

Deze week werd er gestemd voor de Provinciale Staten en het Waterschap maar hun onderwerpen werden verdrongen door de landelijke politiek en dat had zeker invloed op de gesprekken op de uitkijktoren want juist rond verkiezingen worden tegenstellingen uitvergroot en is er weinig aandacht om echt naar elkaar te luisteren. Het koste me best moeite om in de geest van Deltawind niet de confrontatie aan te gaan met klimaatontkenners maar te blijven zoeken naar wat ons bindt en niet wat ons scheidt. Een Baudetaanhanger die zich bedrogen voelt door de huidige partijen vroeg me of ik iets positiefs kon noemen over zijn grote held en toen kwam ik met zijn uitspraak in het TV-debat waarin het over megastallen en die vervuilende boeren ging en hij vertelde dat 80 % van Nederland op een voortreffelijke manier onderhouden wordt door boeren die kleinschalig en met liefde ons landschap bewaken. Dat was ik het zowaar echt mee eens want ik geniet dagelijks op ons mooie eiland van de eeuwenoude polders die zo mooi met die tractoren met zwaaiende boeren worden bewerkt. Hollandser kan het niet. Mijn gesprekspartner was het op dit punt juist niet met de grote winnaar eens want in zijn ogen trekken boeren goedkope buitenlandse, vooral Oost-Europese arbeidskrachten aan die hier veel overlast geven.

Zaterdagmiddag mocht ik als vrijwilliger/ambassadeur van Deltawind op de Trendbeurs in Ouddorp staan tussen een bank, een makelaar en een alternatieve genezer. Alle drie met gelikte praatjes om klanten te winnen terwijl Deltawind op dit moment niet zit te springen om nieuwe leden maar vooral naamsbekendheid zoekt om te helpen ons eiland duurzamer te maken. We staan open voor nieuwe ideeën en proberen geen leden te winnen met commerciële verhalen over onze hoge rente. Er waren veel vragen over de zeewierkwekerij waar de Deltawindleden volgende week meer informatie over krijgen maar ook geïnteresseerden over deelauto’s, een getijdencentrale op de Brouwersdam en waterstof. Over veel zijn nog geen definitieve plannen bekend.

Zondagochtend trof ik een grootvader met twee kleindochters op de toren. Het oudste meisje ging een spreekbeurt houden over schone energie en opa wilde een foto met zijn kleinkind met windmolens op de achtergrond. Ik gaf hen de Glossy van Deltawind waarin ook over waterstof, zonnepanelen en zeewier wordt verteld en stelde voor om opa met de meisjes bij molen 1 op de foto te zetten omdat je dan eerst blauwe mosseltonnen op de voorgrond hebt en heel veel molens op de achtergrond.