Vanaf de uitkijktoren #66

Tot mijn verrassing trof ik twee kinderen uit mijn dorp op de uitkijktoren. Ze waren met hun ouders in de kerstvakantie een rondje aan het doen en wilden de nieuwe windmolens graag een keer van wat dichterbij zien. Vanuit hun slaapkamer zien ze dagelijks de rode knipperlichten van het park bij het krieken van de dag opeens wit worden. Ze zitten op een ECO-school en zijn veel met het milieu bezig. In het afgelopen jaar hebben ze op school een project gedaan over nieuwe energievormen en andere duurzaamheidsaspecten. Hun werkstukken werden in het verenigingsgebouw tentoongesteld op de eerste voorlichtingsavond over de energietransitie in het dorp en kregen enorm veel waardering door originele vondsten rond afvalverwerking en het terugdringen van het gebruik van plastic. Ik vroeg ze hoe zij over waterstofgas als vervanging van het aardgas dachten en ze gaven aan dat er momenteel nog te veel onzekerheden zijn over de productie van groen waterstof, het transport en de subsidiemogelijkheden om nu al een beslissing te nemen. Ik was blij dat ze er in ieder geval mee bezig zijn en vond hun opmerkingen zeer terecht. De commissie van “Stad aardgasvrij” zal op korte termijn meer duidelijkheid moeten scheppen om het dorp mee te krijgen in die spannende stap.

Op 10 januari was er een nieuwjaarsbijeenkomst voor personeel en vrijwilligers van Deltawind in het nieuwe servicegebouw bij de Krammersluizen en konden we het gebouw ook van binnen bekijken. Er was een mooie zwart/wit fototentoonstelling van portretten en we maakten kennis van met een nieuwe medewerker die zich gaat bezighouden met de zeewierproductie in de Noordzee. Het is de bedoeling dat na het oogsten eerst het eiwit en grondstof voor medicijnen eruit gehaald wordt en dat daarna de rest van kool- en waterstoffen verwerkt wordt tot groene brandstof. Het is altijd weer boeiend al die enthousiaste medewerkers en vrijwilligers te spreken over hun idealen en hobby’s. De ene gaat voor wandelen, een ander is vogelaar, iemand zit in de politiek, iemand is ook vrijwilliger bij geestelijk gehandicapten, iemand schildert , iemand fotografeert en iemand knutselt. Niemand zit stil achter de geraniums. Ik heb Gijs gevraagd of ik na het stoppen van de portiers nog het terrein op mag om wat foto’s van de opruimwerkzaamheden te maken voor dit blog en dat zal besproken worden en als dat mag ziet het van zelf.

Ik bezocht deze week ook de vakantiebeurs in Utrecht. Niet omdat ik graag op reis ga maar omdat ik meestal informatie verzamel over de reizen die familie en vrienden komend jaar willen maken en je daar alles bij de hand hebt. Zo nam ik nu een folder van New York en Tanzania mee omdat mijn kinderen daar naar toe willen. Ik zag een stand van Feenstra Riviercruises en herkende enkele boten van hen die ik vanaf de uitkijktoren in de Krammersluizen gezien heb. Ze hebben meerdere vaartochten die door deze sluizen komen zoals een tocht naar Middelburg met de Salvina, Antwerpen met de Azolla, Maastricht en Brugge met de Horizon en Gent met de Poseidon. Ook deze vaartochten worden vooral gemaakt door oudere mensen maar toch, mede door de prijzen, een heel ander publiek dan op de grote Cruises rond de wereld. Van mij hoeft het allebei niet want ik zie altijd op tegen voorgeprogrammeerd vermaak en grote groepen mensen.

De natuur rond de Krammersluizen blijft veel vogelaars trekken want er zijn momenteel veel soorten vogels die hier bivakkeren. Zo zagen we al weer een kluut. Het wachten is op de zeearenden die hier vorig jaar genesteld hebben en men hoopt dat ze weer zullen komen. Ik verheug me vooral op de reekalfjes die straks in het voorjaar met hun moeder hier weer vaak te zien zullen zijn.

Ik hoorde dat in de wedstrijd om het maken van een informatiepaviljoen nu drie kandidaten gekozen zijn om hun voorstel verder uit te werken en ben erg benieuwd hoe het winnende ontwerp er straks gaat uitzien en hoop dat voor de opening in mei nog aan u te melden.