Vanaf de uitkijktoren #58

Toen ik ging kijken bij de laatste wieken op het opslagterrein voor molen 23 waren ze bezig de twee delen van de wieken aan elkaar te zetten en werd er gehesen. Nu zijn er strikte regels als er gehesen wordt en dus was het terrein met rood/wit lint afgesloten en waren er twee sjofels om werknemers te borgen/zekeren als ze op de wieken moesten werken. Ik stond aan de kant te kijken om te fotograferen en er kwam een aardige veiligheidsman uit Polen bij me staan om te vragen wat mijn plannen waren en of ik besefte dat ik het verkeerde schoeisel aan had. Hij vertelde vol vuur over zijn mooie vaderland en zijn gezin. Hij kon thuis niet genoeg verdienen om zijn gezin goed te onderhouden en werkte nu al jaren in het buitenland en ging zo vaak als mogelijk naar huis waarbij na het passeren van de grens zijn hart al sneller ging kloppen. Zijn gezin was hier vorige week geweest en vooral zijn zoon van 8 had genoten van de grote kranen, de vele boten en het strand.

Het weer en vooral de wind zorgden deze week dat er niet zoveel spectaculairs op de site te zien was maar toch sprak ik een echtpaar op de uitkijktoren. Ze waren beide in de tachtig en liepen in warme kleren en goede regenjassen met waterdichte rugzakken en hun Nordickwalking stokken in de regen. Ze maakten een tocht van Rotterdam naar Antwerpen en liepen dagelijks vijftien tot dertig kilometer van hotelletje of B&B naar een volgend overnachtingsadres en lazen dan daar een mooi boek op hun e-reader of zochten op hun I-pad informatie over interessante plekken langs de route voor de volgende dag. Ze waren best onder de indruk van het Krammerproject en vroegen me waarom er in de sluizen geen stroom werd opgewekt door gebruik te maken van het hoogteverschil. Ik vertelde ze dat het hoogteverschil hier klein is en vooral bestaat uit eb en vloed en dat de getijdencentrale mogelijk in de Brouwersdam komt. Waarom deze niet in de Oosterscheldekering komt kon ik niet uitleggen.

Vrijdag mocht ik met andere vrijwilligers namens Deltawind in de stand staan op de Visionbeurs in Ouddorp. We staan er niet zo zeer om leden voor de coöperatie te werven maar om uitleg te geven over onze idealen rond de verduurzaming van de wereld en met name op het eiland. Was het vroeger alleen windenergie, nu alle plekken voor molens vergeven zijn richten we ons op veel meer zaken en een prachtige Glossy van Deltawind hielp daar enorm bij. De meeste bezoekers aan onze stand waren al lid en dan spraken we vooral over de omzetting van leningen naar obligaties. Veel hadden begrepen dat deze ingreep moest van de autoriteit financiële markten en zullen rustig afwachten maar een aantal vooral ouderen wilden liever uitstappen en daar toonden we begrip voor. Opvallend was dat er geen enkele tegenstander van Deltawind bij ons langs kwam. Natuurlijk vinden een aantal mensen molens horizonvervuiling maar ze toonden zeker begrip voor onze pogingen de duurzaamheid van het eiland te vergroten en dat vraagt nu eenmaal ook offers. We maakten een idealistische dame uit Melissant blij met wijzen op het postcode-zonnedak op de bassins van de Nollestee en luisterden met genoegen en geduld naar alle verhalen van bezoekers over wat ze allemaal al gedaan hadden met zonnepanelen, zonneboilers, warmtepompen, warmtewisselaars, isolatie van vloeren en muren en dan vroegen we aan het eind van hun verhaal of ze nu ook bewuster en zuiniger leefden met eerder een trui aan, minder reizen en minder vlees eten en dan bleef het toch vaak even stil.

We hadden ook tijd om zelf even een rondje op de beurs te lopen en spraken vele bekenden van vorige keren. Je merkt wel dat duurzaamheid bij veel bedrijven een rol speelt en dat veel mensen een graantje willen meepikken bij de energietransitie .We waren het als vrijwilligers er over eens dat vooral het publiek nu veel meer aandacht heeft voor ons milieu dan andere jaren. Het leeft gewoon op ons eiland.

Er zat toen ik naar de uitkijktoren ging een portier bij de ingang die ik nog niet kende en we maakten een praatje. Hij werkt meestal bij andere sluizen van Rijkswaterstaat en toen ik vroeg of hij net als veel andere portiers vissen als hobby had antwoordde hij ontkennend en had liever niet dat ik zijn bijzondere hobby op dit blog meldde.