Toen ik boven op de toren kwam, was er niemand en had ik even tijd om al dat gekras in het hekwerk en leuningen te bestuderen. Gekken en dwazen, schrijven hun namen op deuren en glazen maar krassen die ook in bomen en op uitkijktorens. Het is niet een typisch Nederlandse gewoonte want ik zag ook veel buitenlandse namen en zelfs Syrië staan of zouden dat allemaal goed ingeburgerde vluchtelingen en gastarbeiderskinderen zijn die Hollandse gewoontes hebben overgenomen?
Ik kon die vraag meteen aan een deskundige stellen want er kwam een Turkse motorrijder de toren op geklommen. Hij woonde in Brabant (leuk die combinatie van Brabantse en Turkse tongval) maar kwam hier vroeger veel om met hun grote familie aan het Grevelingenmeer te barbecueën en had een dagje vrij genomen om van zijn nieuwe motor te genieten. Hij beantwoordde mijn vraag dat krassen van namen en tekens al in de oertijd op vele plekken op de wereld voorkwam en verwees me naar boekjes over de grotten van Lascaux , de Egyptenaren en de Azteken. Ik vroeg of hij iets met windmolens had omdat hij de toren op geklommen was. Het was niet zo zeer om de molens maar meer om het uitzicht op de Grevelingendam en de waterwegen aan weerszijde van de sluizen. Zijn Syrische vriendin had hem trots verteld dat de eerste windmolens al ver voor onze jaartelling in haar geboortestreek stonden. Hij dacht dat we energie het beste met zonnepanelen in de Sahara konden opwekken om daar de economie te stimuleren en werkgelegenheid te scheppen. Ik vroeg hem of hij werk had en hij vertelde dat hij lange tijd gedroomd had profvoetballer te worden en had veel geoefend en de school wat verwaarloosd. Hij was geselecteerd door een goede club maar een knieletsel had zijn droom in duigen doen vallen. De club had hem aan een baantje geholpen en nu was hij mysteryshopper. Ik vroeg wat hij dan deed. Hij werkt voor een organisatie die onderzoek doet voor brancheorganisaties en consumentenplatforms naar klantvriendelijkheid en sfeer. Hij moet dus door het hele land boodschappen doen en daarna vragenlijsten invullen. Ook mag hij gebruik maken van hotels en vakantieparken en dan zijn vriendin of zijn moeder, beiden met hoofddoek, meenemen en dan sta je versteld over het gebrek aan gastvrijheid als je allochtoon bent. We namen afscheid en hij zwaaide toen hij met 100 km/uur over de brug langs stoof. Ik bekeek nog wat ingekraste namen en hartjes en zag dat er sommige al 18 jaar stonden.
Beneden maakte ik een praatje met de portier over de grote gele kraan die momenteel opgebouwd wordt om de gondel op molen 32 te zetten. Hij vertelde over de vos die sinds een week vlak bij de uitkijktoren in de bosjes woont en af en toe met een vogel of konijn in zijn bek langs loopt en soms heerlijk in het gras ligt te zonnen. Wat zouden die vogelmensen, die steeds komen controleren of de bouw de vogelstand geen geweld aan doet, van die vos vinden?
