Vanaf de uitkijktoren #21

Het was enorm koud toen we maandag op de uitkijktoren waren met weer een vogelaar, die enthousiast vertelde over de vele soorten eend-achtigen die hier momenteel verblijven rond de nieuwe molens. Hij gaf me het advies vooral een goede verrekijker te kopen want dat verruimt je blik letterlijk en figuurlijk enorm. Ook adviseerde hij een echte telelens en een statief aan te schaffen om scherpere foto’s te krijgen.

Nu de wind is gaan liggen kan er weer volop gehesen geworden en zie ik activiteiten bij molen 2, 5, 7,10, 35, en 29. Boeiend om naar te kijken. De vaste kranen staan nu bij 2,10 en 35 en de enorme mobiele kranen, die nog meer bekijks trekken dan de molens zelf, staan bij 5, 7 en 29. Ik zag dat het wild zich best thuis voelt bij de molens want de reeën zie je nu bijna elke dag en ze trekken zich nauwelijks iets aan van die grote kranen. Ik bezocht de uitkijktoren en sprak er met een man uit Dreischor die geheel gegrepen was door de komende energietransitie en zich enorm verdiept had in vele alternatieven voor als we van het gas af moeten. Hij was begonnen met zijn huis aan alle kanten te isoleren, had zonnepanelen besteld en gekeken naar een windmolen voor op zijn dak om bij slecht weer toch stroom te hebben maar vond het te duur en lelijk. Daarom werden het nu meer zonnepanelen en een Tesla-accu in de kelder die hij moest delen met de buurman. Hij vertelde ook leuk over zijn bezoek aan de demonstratiehal voor duurzame ontwikkelingen op de Heiplaat waar hij enorm veel van geleerd had. Ik ben er ook wel eens geweest en toen was ik onder de indruk van de zonneboilers en de herbruikbare bakstenen. We spraken nog over een riool, gas, water en elektriciteit loos huis en hadden vooral wat vragen over zo’n eco-moeras dat je afvalstoffen afbreekt voor het de natuur instroomt.

Ik zag de eerste ringen bij molen 5 geplaats worden en hoe de vrachtwagens over de strekdam reden om segmenten voor molen 10 te brengen. Zowel bij molen 29 als 35 werd de kop van gondel gehesen en daar maakte ik ook foto’s van. Ik had mijn auto langs de openbare weg geparkeerd op een stalen rijplaat en stond vast toen voor het hijsen bij molen 29 de weg werd afgezet en aan beide zijden grote vrachtwagens met segmenten de weg blokkeerden. Dat gaf echter wel ruimschoots de tijd om met een aantal wachtende te praten. Een verkeersbegeleider vertelde leuk over tal van plaatsen waar je in zijn vak komt, hoe je meestal erg gastvrij ontvangen wordt maar ook over huftergedrag van medeweggebruikers die boos worden als het verkeer langzamer stroomt dan gewenst. Hij legde me uit dat die vele regels in ons land wel een functie hebben, als was het maar om ongewenst gedrag dat de veiligheid van medeweggebruikers in gevaar brengt, aan te pakken.

Ik sprak ook een wielrenner die erg geschrokken was van een overvliegende zeearend bij de rotonde aan het begin van de dam op St. Philipsland. Hij had eens gehoord dat er buizerds mensen aanvallen als die te dicht bij hun nest komen en dat er zelfs verkeersborden zijn om je daarvoor te waarschuwen en je te adviseren een helm te dragen om het pikken op je hoofd tegen te gaan. Hij had gelukkig een helm op maar ben je daarmee ook bestand tegen een vogel met een spanbreedte van 2 meter die hele lammeren in zijn klauwen kan vervoeren? Ik heb als kind van de juffrouw in de eerste klas gehoord dat arenden in Zwitserland baby’s uit kinderwagens roofden maar dat was 60 jaar gelden en nu lees je er nooit meer over. Het zal dus wel meevallen.

Met een portier sprak ik over de vos die nu maanden niet meer gespot is en mogelijk elders overwintert tot er hier weer eieren, jonge vogels en konijntjes te eten zijn.